San Francisco

Szczerze wam powiem ze bylam bardziej niz gotowa na ten wyjazd. Zadnych wyrzutow sumienia, ze zostawiam dzieci. Wprost nie moglam sie doczekac chwili kiedy nikt nie bedzie mi wrzeszczal nad uchem i nie bede musiala nikomu zwracac uwagi co pare sekund. Ponoc juz nawet bylo po mnie widac, ze na gwalt potrzebuje odpoczynku:) I przydarzyly nam sie z Wiesiem super wakacje. Oderwanie sie od codziennej rutyny juz samo w sobie bylo naprawde fajne, dodajmy do tego fakt, ze polecielismy tam, gdzie zawsze bardzo chcialam pojechac,  do miasta, ktore zawsze bylo na szczycie mojej listy miejsc, ktore bardzo, ale to bardzo chcialabym zobaczyc i zwiedzic - San Francisco!
Jak zwykle mielismy ogromne plany zwiedzajace, ktore tak jak zwykle prawie w calosci zrealizowalismy i wracalismy strasznie wyczerpani fizycznie. Aleee jakie to jest piekne zmeczenie:) Poza tym my nie potrafimy inaczej, lezenie na plazy to nie dla nas. My spedzamy wakacje z mapa i przewodnikiem w reku. Do hotelu wracamy niemalze po czworakach, stekamy i zdychamy a nastepnego dnia pedzimy zobaczyc nowe miejsca. A w San Francisco i okolicy jest co ogladac. Tym razem nie odwiedzilismy zadnego muzeum, bo w takim miejscu grzechem by bylo zamykac sie gdzies w jakims pomieszczeniu. Te widoki!!!! Nie bede sie tutaj produkowala probujac je opisac, nie ma slow, sa wprawdzie zdjecia, ale jak stwierdzil moj maz (wedlug mnie super fotograf!) nawet najlepsze zdjecie jest tylko zdjeciem i nie oddaje w pelni tego co widzi ludzkie oko. Samo miasto jest tak malowniczo polozone na gorzystym polwyspie, ze wystarczy spacer stromymi uliczkami by sie zakochac w tym miejscu. Z kazdego wzgorza cudna panorama na zatoke i reszte miasta. Zauroczyly mnie pnace sie jedne za druga wraz z kazda ulica do gory barwne kamienice. Kazda inna, wystrojona w roznorodne detale, ozdoby, wiezyczki, wiele mialo na dachach piekne tarasy - podziwialam i zazdroscilam. Nawet sobie nie wyobrazam jak fajnie sie mieszka w domu z takim widokiem....Ale to byl tylko przedsmak. Po dwoch dniach zwiedzania SF wybralismy sie na wycieczke na poludnie w kierunku Monterey i Big Sur podziwiac kalifornijskie wybrzeze. Wyjechalismy o 9 rano, przejazdzka miala trwac 3 godziny plus krotki przystanek w Monterey by odwiedzic tamtejsze akwarium. Zgadnijcie o ktorej godzinie dojechalismy....o 7 wieczorem:)))) Jechalam przyklejona do szyby, wiec cale szczescie ze nie prowadzilam. Co chwila blagalam Wiesia o przystanek, po kazdym postoju obiecywalismy sobie ze teraz juz pojedziemy dalej....ale po chwili znowu pojawial sie na horyzoncie taki krajobraz, ze trzeba bylo stanac, i znowu, i znowu, i znowu:) Wiesiu trzaskal zdjecia, ja stalam oniemiala. Ostatniego dnia pojechalismy zobaczyc park czerwonych wielkich sekwoi (Muir Woods) i zafundowalismy sobie wycieczke do pobliskich winnic w Sonoma na przetestowanie lokalnie produkowanych win. Mozna by tak sobie jezdzic od winnicy do winnicy, calkiem przyjemne zajecie, ale trzeba miec mocniejsza glowe niz moja:)
Tak wiec wyprawe ta moglabym zaliczyc do naszych najbardziej udanych wycieczek gdyby nie...pogoda! Troche mnie zaskoczyla. Nie spodziewalam sie az takiego chlodu i wiatru w srodku lata. Czytalam i slyszalam, ze w SF nigdy nie jest goraco, zaledwie letnio i latem jest bardzo mglisto, zwlaszcza przed poludniem. Taaaa jesli sie wybieracie w te rejony radze wziac kurte, czape i rekawice - przynajmniej na przedpoludnia i wieczory, bo temperatura schodzi nawet do 12 st C i wieje jak diabli. Ja jestem okropnym zmarzlakiem, ponizej 20 st ubieram sweter, bo zaczyna sie zima w moim mniemaniu:) Takze przedpoludnia byly dla mnie ciezkim przezyciem mimo mojego cebulowego przyodzienia. Drugiego dnia naszego zwiedzania mialam istny kryzys zmarzlaczki i niemalze  zrezygnowalam z dalszego chodzenia. Po lunchu zazwyczaj wychodzilo slonce, mgla znikala jak za dotknieciem czarodziejskiej rozdzki a moj nastroj sie znaczaco poprawial, az do wieczora kiedy to znowu nadciagalo zimno, mgla i przejmujacy wiatr. Na nabrzezu leb urywalo takie wietrzysko, do tego mleczna mgla wiszaca nad miastem wytwarzala swego rodzaju zimna mzawke, brrrr.
Spodobala mi sie natomiast baaardzo kalifornijskie dbanie o srodowisko i wlasne zdrowie. Jestem absolutnie za! Zdrowa zywnosc wszedzie, nawet na lotnisku w Oakland mozna dobrze i zdrowo zjesc, wszedzie sklepy ze zdrowym zarciem, na ulicach zero nadwagi, pelno wysportowanych, szczuplych, czesto gesto biegajacych ludzi. Za smiecenie na drogach kary czterokrotnie wieksze niz u nas - $1000!!! Wszedzie znaki zachecajace do sprzatania po sobie, segregowania smieci, a w akwarium w Monterey cale jedno skrzydlo budynku poswiecone ochronie srodowiska,  pelno interaktywnych ekspozycji dla dzieci by zrozumialy problem i staraly sie przeciwdzialac.
Milo tez zaskoczyla nasz swietnie rozbudowana komunikacja miejska SF i calej okolicy. Na przedmiesciach kursuje kolejka naziemno- podziemna (Bart), w samym miescie jest metro, duzo linii autobusowych a wlasciwie trolejbusowych i tramwajowych oraz oczywiscie slynne drewiane cable cars wspinajace sie po stromych ulicach - przejechalismy sie oczywiscie jednym. Jedyny minus to slabe oznakowanie przystankow i brak rozkladow jazdy - stoisz i czekasz i nie wiesz jak dlugo...czy  w ogole warto...
Poza tym bardzo zachecam do odwiedzenia tego miejsca wszystkich tych ktorzy nie moga pojechac do Azji a w szczegolnosci do  Chin i  Japonii a chca poczuc choc namiastke azjatyckiej atmosfery. W zyciu nie widzialam tylu chinczykow:) I nie mowie tylko o slynnej dzielnicy Chinatown gdzie jezykiem urzedowym jest chyba mandarynski...i czlowiek czuje sie tam troche nie swojo tylko dlatego, ze nie ma skosnych oczu:),  doslownie niemalze wszedzie w SF gdzie sie nie obejrzysz azjaci. Wyjatek stanowi dzielnica hippisow tylko, ktora tez polecam bo ma swoj niepowtarzalny klimacik:)
Wracalismy szczesliwi, ze udalo nam sie tyle zwiedzic ale oczywiscie w ramach powrotu do rzeczywistosci Olus zafundowal nam maly stresik i w czasie kiedy my lecielismy przez cale stany on trafil do szpitala na oddzial zatruc z podejrzeniem zazycia maycinego lekarstwa na chorobe lokomocyjna w ilosci niewiadomej. Skonczylo sie na strachu tylko, bo nasz synek koniec koncow nie objawil zadnych symptomow naduzycia tegoz lekarstwa i najprowdopodobniej w ogole tego nie polknal tylko moze sprobowal...Ale babcia z ciotka sie baaardzo przestraszyly i wolaly dmuchac na zimne:)
I tak zakonczyly sie nasze wakacje, ktore procz bardzo ekscytujacych wrazen zwiedzajacych przyniosly nam tez dwie baaardzo dobre wiadomosci, ktorymi musze sie z wami podzielic. A mianowicie - moja mama przeszla bardzo pomyslnie operacje wszczepienia sztucznego biodra!!! I dochodzi do zdrowia juz w domu po dwutygodniowym pobycie w szpitalu(o tym innym razem!) :) A druga swietna nowinka jest taka, ze Maya jakims cudem jednak dostala sie do nowo wybudowanej Charter School  czyli lepszej szkoly niz ta do ktorej byla zapisana ( o tym tez wiecej napisze )
A teraz usiadzcie wygodnie i podziwiajcie San Francisco i Kalifornie w obiektywie mojego utalentowanego meza:)
Pokaż San Francisco, CA na większej mapie