Wielkanoc w czasach zarazy

Tegoroczne Święta Wielkanocne były dla wszystkich chyba inne niż zazwyczaj, troche bardziej kameralne, cichsze, spokojniejsze,  tylko z najbliższą rodziną. Ale mimo wszystko się odbyły, nikt ich nie odwołał i nikt nie zakazał świetowania.
Ja też z rodziną zrobiłam wszelkie możliwe przygotowania, chociaż na nieco mniejszą skalę...

Przystroiłam dom naszymi dekoracjami wielkanocnymi...

Zakupiłam tulipanków w różnych kolorach...

Z moim małym pomocnikiem upiekłam polski sernik, co było również zadaniem domowym Olusia - zaprezentowanie jakiegoś rodzinnego przepisu z listą składników, wskazówkami i zdjęciami, dlatego zatrudniłam go do pomocy:)

 Tutaj po upieczeniu i wystygnięciu...

A tak wyglądał po zabiegach dekoracyjnych Wiesia, byc może mój mąż minął sie z powołaniem....

Potem zatrudniłam jeszcze Maycię do przygotowanie ciastek z ciasta francuskiego i jabłek. Wyszły piekne różyczki, a jakie smaczne...

Tutaj po upieczeniu

A sama zrobiłam sobie galarentkę drobiową z marchwerką i groszkiem - muszę mieć na Wielkanoc!!!! Nawet jeśli nikt oprócz mnie tego nie je w domu:) Zrobiłam tylko dwie miseczki.

Poza tym upichciłam też troszkę żurku, korzystając częściowo z żurku z kartonu zakupionego w polskim sklepie - nie jestem specjalistką od żurku, ale Wiesiu bardzo lubi, więc połączyłam moją bazę żurkową z zawartością kartoniku i zupka wielkanocna gotowa! Oczywiście nie zabrakło w nim jajek na twardo i białej kiełbaski kiedy go podawałam:)
Zrobiłam też sałatki jarzynowej - bo Wiesiek za nią przepada!!! Zakupiłam kiełbaski, szyneczki, rzodkiewek, ćwikły itd

W sobotę zasiedliśmy do malowania pisanek...

Zorro był bardzo zainteresowany naszą działalnością więc pozwoliliśmy mu wyjątkowo rezydować z nami przy stole:)

Strzelilismy sobie przy okazji wielkanocne zdjęcie rodzinne

A tutaj z naszym Zorusiem!

W niedzielę zasiedliśmy do śniadania wielkanocnego przy dzwiękach wielkanocnych pieśni, dzieci nawet dosłały prezenciki od zajączka wielkanocnego, które oczywiście musiały najpierw znależć:)

Po śniadaniu połączyłam się z pomocą zoom z całą moją rodziną, która też świętowała osobno i spędziliśmy trochę czasu razem!

Nie mam akurat zdjęcia z tego dnia, ale tydzień wcześniej zrobiliśmy sobie próbne łączenie ze wszystkimi i wyglądało to tak:

Cieszę się, że żyjemy w czasach tak dobrze rozwinietej technologii, która pozwala nam na takie wirualne chociaż spotkania i rozmowy, inaczej byłoby cieżko...

 A popołudniu poszliśmy sobie na dłuższy spacerek z pieskiem całą rodzinką

Mam nadzieje, że wam też się udało spędzić spokojną Wielkanoc z najbliższym gronie lub wirtualnie i mimo tej cieżkiej sytuacji poczuliście nadzieje na lepsze, i mieliście chwilę oddechu od stresujących wiadomości i ulgi od stresu przed zarazą i najbliższą przyszłością.